Logo De Groot Uitvaart
categorieen Menu Live plechtigheid
Pagina's
Wanneer u ons nodig heeft staan wij voor u klaar info@degrootuitvaart.nl 035 525 43 63
Live plechtigheid
     
    vervolg afbeelding header

    Voorbeeldteksten - Liederen, gedichten en tekstregels

    Hieronder vindt u een ruime collectie van liederen, gedichten en tekstregels. (Wel en niet religieus getint, in willekeurige volgorde) 

    Een bijzonder mens heeft ons verlaten
    ---
    De bloemen bloeien, de vogels fluiten 
    en opeens is het stil.
    ---
    De Heere is mijn Herder
    ---
    Maar de Heere zal uitkomst geven
    ---
    Hetzij dat wij leven,
    hetzij dat wij sterven,
    wij zijn des Heeren
    ---
    Want gij zijt gestorven,
    en uw leven is met Christus geborgen in God.
    ---
    In het huis mijns Vaders zijn vele wonin­gen
    ---
    Zie mij voor U staan, 
    zondig en onrein.
    O Jezus raak mij aan,
    van U wil ik zijn.

    God is een toevlucht voor de zijnen, 
    hun sterkt' als zij door droefheid kwij­nen.
    ---
    'k Beveel mijn geest in uwe handen;
    Gij God der waarheid, Gij,
    O Heere, verloste mij.
    ---
    Psalm 31 vers 4:
    Als ik, omringd door tegenspoed, 
    Bezwijken moet, 
    Schenkt Gij mij leven.
    ---
    Psalm 138 vers 4:
    Gelijk het gras is ons kortstondig leven, 
    gelijk een bloem, die op het veld verheven,
    wel sierlijk pronkt, maar kracht'loos is en teer.
    ---
    Psalm 103 vers 8
    Hij heeft, o God van U begeerd 
    Het onvergankelijk leven, 
    Gij hebt het hem gegeven.

    Sterven doe je niet ineens,
    maar af en toe een beetje. 
    Je zegt: "Ik ben wat moe." 
    Maar op een keer 
    ben je aan je laatste beetje toe.
    ---
    Rust nu maar uit 
    Je hebt je strijd gestreden 
    je hebt het als een moedig mens gedaan
    Wie kan beseffen hoe je hebt geleden
    Wie kan voelen wat je hebt doorstaan.
    ---
    Een twee-eenheid is verbroken
    ---
    Met grote bewondering en respect hebben wij je af­stand zien doen van alles wat je lief en dierbaar was en hebben wij je los moeten laten.
    ---
    Door de nevel van verdriet,
    schijnt reeds de herinne­ring
    ---
    Te vroeg is deze edele bloem verwelkt,
    maar misschien voegt hij zich
    bij het ongetwijfeld prachtig bouquet
    dat in het hiernamaals wacht.
    ---
    Misschien begint het leven aan het end 
    en ben je er pas, als je er niet meer bent.
    ---
    Thy will be done...
    ---
    Ora et Labora

    Papa, waarom?
    Van het concert des levens
    krijgt niemand een program.
    ---
    Woor­den schieten te kort...
    ---
    Gevoelens al zijn ze nog zo klein, 
    zullen immers nooit goed in woorden 
    uit te drukken zijn.
    ---
    Niemand weet wat het leven is 
    alleen dat het gegeven is 
    en dat van dit geheimenis 
    God het begin en het einde is.
    ---
    Hetzij bij vreugde of bij leed 
    We konden altijd met je praten 
    Het enige kwaad wat je nu deed 
    Was sterven en ons verlaten.
    ---
    Volkomen onverwachts is het water gestopt met stromen 
    en heeft het zijn Zee van rust bereikt.
    ---
    Moedig hield ze vol 
    Ineens is het dan toch voorbij 
    we hadden elkaar nog zoveel te vertellen 
    Dag Lieve Moeder
    ---
    De morgen is reeds aangebroken, 
    maar het is nog nacht.

    Zijn handen hebben voor ons gewerkt 
    Zijn hart heeft voor ons geklopt 
    Zijn stem heeft voor ons gesproken 
    Zijn ogen hebben ons tot het laatst toe ge­volgd
    ---
    En toch telkens weer, 
    zullen wij je tegenkomen. 
    Zeg nooit het is voorbij, 
    slechts je lichaam is van ons genomen 
    Niet wat je was en ook niet wat je zei.
    ---
    De mens is wie hij is 
    en niet wie hij is geweest.
    ---
    Tot het laatst toe wilde ik leven 
    door een sterke wil hiertoe gedreven. 
    Zolang als 't maar kon bij jullie zijn 
    ondanks zoveel verdriet en pijn. 
    Maar nu alles is volbracht 
    zal ik rusten ... rusten zacht.
    ---
    't Verlies was er al voor het einde, 
    de rouw voordat het afscheid kwam, 
    toen die onzekere verwarring, 
    bezit van haar gedachten nam. 
    Wij voelden mee met haar stil verdriet, 
    nu rouwen wij, maar treuren niet.
    ---
    Als blaren varen de levens voorbij 
    de dagen, de jaren 
    en wij, ook wij.....
    ---
    'Ik houd van je', was het laatste wat je zei, 
    en geloof me schat, dat geldt ook voor mij.
    ---
    Er is geen dood, er is alleen maar eeuwig leven, 
    van d'ene fase tot de andere, zijn wij in Gods hand. 
    Een leerschool, moeilijk soms, wordt ons op aard' gegeven, 
    en na de laatste les aanschouwen wij het land.

    Een droom, die geen bedrog is.
    ---
    Ik droomde eens en zie ik liep 
    aan 't strand bij lage tij. 
    Ik was daar niet alleen, want ook 
    de Heere liep aan mijn zij. 
    We liepen saam het leven door 
    en lieten in het zand, 
    een spoor van stappen, twee aan twee; 
    de Heere liep aan mijn hand. 
    Ik stopte en keek achter mij 
    en zag mijn levensloop, 
    in tijden van geluk en vreugd 
    van diepe smart en hoop. 
    Maar als ik goed het spoor bekeek, 
    zag ik langs heel de baan, 
    daar waar het juist het moeilijkst was, 
    maar één paar stappen staan... 
    Ik zei toen:,,Heere, waarom dan toch?'' 
    Juist toen ik u zo nodig had, 
    juist toen ik zelf geen uitkomst zag 
    op het zwaarste deel van het pad... 
    De Heere keek toen vol liefd' mij aan 
    en antwoordde op mijn vragen: 
    ,,Mijn lieve kind, toen 't moeilijk was, 
    toen heb ik jou gedragen...''
    ---
    Toegewijd, altijd beschikbaar, 
    zo krachtig, voorgoed geveld.
    ---
    Vergeet haar tranen, 
    Gedenk haar gulle lach, 
    Zij heeft haar strijd gestreden, 
    Dat zij nu haar ''Vrede'' vinden mag.

    Moeder, 
    Niet ieder mens kan iets met zoveel woor­den zeggen, 
    Niet ieder mens krijgt in het leven even­veel, 
    Wat valt er soms ook moeilijk uit te leggen, 
    Hoe vreugd, verdriet, of angst aan mensen valt ten deel. 
    Maar als tenslotte ook jouw adem naar de stilte neigt, 
    Het kleinst gebaar, een blik, de lach en zelfs de traan, 
    Ja, alles nu voor altijd zwijgt weet ik: 
    Wij hebben toch in liefde voor elkaar bestaan.
    ---
    Als de wereld om je heen 
    steeds vager wordt. 
    Als er onrust is en pijn. 
    Dan is het goed, dat er 
    nu vrede kan zijn
    ---
    En niemand weet wat leven is, 
    alleen, dat het gegeven is, 
    en dat van dit geheimenis 
    God het begin en einde is.
    ---
    Na een strijd, moeizaam gestreden, 
    ging je heen, niet onverwacht. 
    Niemand weet hoeveel je hebt geleden, 
    onuitputtelijk was je kracht. 
    Maar ook hieraan kwam een einde, 
    't deed je zeer om ons te laten staan. 
    Maar hiermee hebben we vrede, 
    omdat je nu kunt rusten gaan.
    ---
    Een woord, een blik, een lach 
    vaak een pijnvolle dag 
    dit alles is voorbij 
    wat blijft voor ons, voor mij 
    herinnering en menig traan 
    nu je voorgoed bent heengegaan
    ---
    Haar leven was werken 
    moge zij nu rust vinden.

    'k Heb gestreden, veel geleden. 
    Vreemde ogen zagen 't niet. 
    Toch heb 'k immer U beleden 
    U, die meer het hart aanziet.
    ---
    Dierbare herinneringen, 
    overleven het verdriet en 
    het gemis van nu!
    ---
    Niet een blad 
    Maar een boom die valt
    ---
    Papa 
    Jouw handen 
    Nooit meer in mijn hand
    ---
    Nu heb je rust 
    Nu ben je veilig 
    Je hoeft nu nooit meer bang te zijn 
    Wat zullen we je missen
    ---
    Men zegt zo snel het is voorbij, 
    mijn lichaam dat is weggenomen. 
    Maar niet wat ik deed 
    en wat ik zei.
    ---
    Het leven is de moeite waard 
    om geleefd te worden.
    ---
    Als je ouder wordt 
    en niet meer weet waar je bent, 
    als je mensen ziet, 
    maar ze niet echt meer herkent, 
    als je toch blijft strijden 
    om bij ons te leven, 
    dan hopen wij 
    dat je nu de rust is gegeven.

    Het laatste beetje is nu op. 
    Veel was er te verduren. 
    Het kaarsje is thans opgebrand, 
    Gedoofd zijn alle vuren. 
    Voor wie het aangaat is 't niet erg, 
    Die heeft genoeg geleden! 
    Wel voor hen die ik achterliet, 
    Vaarwel en wees tevreden.
    ---
    Het kwam zo vreselijk onverwachts 
    we hadden elkaar nog zoveel te geven 
    maar als een dief in donkere nacht 
    ontnamen ze jou het leven 
    waarom mocht je niet wat langer blijven.
    ---
    Nooit meer bang 
    nooit meer moe 
    nooit meer pijn 
    altijd vrede
    ---
    God heeft ons geen kalme reis beloofd, 
    maar wel een behouden aankomst.
    ---
    Jezus, uw verzoenend sterven 
    blijft het rustpunt van ons hart.
    ---
    Sterven doe je niet ineens 
    maar af en toe een beetje 
    en alle beetjes die je stierf 
    't is vreemd, maar die vergeet je 
    't is je dikwijls zelf ontgaan
    Je zegt:,,Ik ben wat moe''. 
    Maar op een keer 
    dan ben je aan je laatste beetje toe.

    Ik kan gaan slapen zonder zorgen 
    Want slapend kom ik bij U thuis 
    Alleen bij U ben ik geborgen 
    Gij doet mij rusten tot de morgen 
    En wonen in een veilig huis
    ---
    Er is een tijd om te lachen 
    Er is een tijd om te huilen 
    Er is een tijd om te leven 
    Er is een tijd om te sterven 
    En altijd is 't zo geweest 
    dat de liefde haar eigen diepte niet kent 
    dan op 't uur der scheiding
    ---
    Je gulle lach. 
    Je moed en je levenskracht, 
    zal altijd in onze herinnering blijven bestaan 
    en ons kracht geven om verder te gaan.
    ---
    Samen geleefd, samen liefgehad. 
    Samen geloofd, vol vertrouwen in de toe­komst. 
    Samen gewerkt aan genezing, met heel ons hart. 
    Eindelijk rust.
    ---
    Herinner mij 
    maar niet in sombere dagen 
    herinner mij in stralende zon 
    hoe ik was, toen ik alles nog kon.
    ---
    Het einde van een grote liefde, 
    en het begin van een mooie herinnering.
     

    En wat is ophouden met ademen 
    anders dan de adem bevrijden 
    van haar rusteloze getijden, opdat 
    zij moge opstijgen en verruimen 
    en God ongehinderd zoeken
    ---
    Niet te verzoenen is het leven. 
    Ten einde is dit wellicht nog 't meest: 
    Te kunnen zeggen: het is even 
    Tussen twee stilten luid geweest. 
    ---
    Toen ik naar u toekwam, moe van het lange lo­pen 
    van 't zoeken, dwalen, strijden en hopen gekneusd en 
    geknecht, heb ik uitgeschreid wat pijn me kwelde, 
    alsof ik U aansprakelijk stelde. En Gij?.­..hebt 
    zacht mijn naam gezegd.
    ---
    Mijn leefregel is altijd geweest: 
    Ik geef iets pas echt op 
    als ik zeker weet dat er 
    absoluut niets meer aan te doen is. 
    Nu is het dan zover. 
    Voor mij is het niet erg meer. 
    Wel voor jullie, die ik achterlaat. 
    Ik begin een nieuwe reis, vaarwel en tot later.
    ---
    Als een schip verdwijnt achter de horizon, 
    is hij niet weg. 
    Wij zien hem alleen niet meer.
    ---
    Ga nu maar liggen liefste in de tuin, 
    de lege plekken in het hoge gras, 
    ik heb altijd gewild 
    dat ik dat was, een lege 
    plek voor jou, om te blijven

    Zomaar te gaan naar een ver en vreemd land. 
    Wie zal ik ontmoeten, wie je begroeten? 
    Zomaar te gaan naar een ver en vreemd land; 
    ga maar gerust, want je bent in goede hand 
    Je bent niet dood, de Heer heeft je geroepen,
    bij Hem te wonen in Zijn glanzend huis; 
    Je hoeft geen rust en vrede meer te zoe­ken, 
    je hebt ze nu, want je bent veilig thuis. 
    Je bent niet dood, je mag voor eeuwig leven, 
    je bent verlost van onvolkomenheid, van pijn 
    en van verdriet. God zal je geven 
    een onbegrensd geluk, in onbegrensde tijd. 
    Je bent niet dood... maar ach ik zal je missen, 
    zoals een mens de meest geliefde mist, 
    de jaren van geluk zijn nooit meer uit te wissen, 
    en ik geloof: God heeft Zich niet vergist.
    ---
    Tot het laatste toe wilde ik leven 
    door een sterke wil hiertoe gedreven. 
    Zolang als 't maar kon bij jullie zijn 
    ondanks zoveel verdriet en pijn. 
    Mijn geest nog op volle kracht 
    maar over mijn lichaam had ik geen macht. 
    Blijven jullie in harmonie leven 
    door elkander liefde te geven!
    ---
    Ga nooit heen zonder te groeten 
    Ga nooit heen zonder een zoen 
    Wie het noodlot zal ontmoeten 
    Kan het morgen niet meer doen

    Ga nooit heen zonder te praten 
    Dat doet een hart soms zo'n pijn 
    wat je 's morgens hebt verlaten 
    kan er 's avonds niet meer zijn

    De dagen zijn lang 
    het leven kort 
    met al je levenslust en wilskracht 
    heb je gestreden voor ons en je beesten
    ---
    Moeder
    God maakte vele mooie dingen 
    zonneschijn, bloemen, bomen, 
    vogels, sterrelicht en vele vrienden. 
    En nadat Hij al deze dingen maakte, 
    gaf Hij ons nog een ander cadeau. 
    Iets om lief te hebben, iets zeldzaams. 
    Een schitterend persoon, 
    een lieve moeder zoals jij.
    ---
    Liefde, Vrienschap zorgen voor ... denken aan ... 
    het hoorde bij jou 
    Zijn zoals jij was ... doen zoals jij deed ... 
    Je gaf zoveel.
    ---
    Mocht ik een harp zijn in Uw handen, 
    Die naar Uw wil jubelt of klaagt, 
    Die spelen zal door deze landen 
    Alleen het lied, dat U behaagt!
    A. Wapenaar

    Samen plezier, Samen op reis 
    Samen een eenheid, Samen eigenwijs 
    Samen kwaad en samen goed. 
    Samen verdriet, en samen weer moed 
    Nu verder zonder jou, dat doet pijn. 
    Om te weten nooit meer Samen te zijn.
    ---
    Je was een Schat voor ons allen 
    Je te moeten missen, zal ons zwaar vallen 
    Trots zijn wij zo'n vader te hebben gehad 
    Je blijft altijd bij ons. Diep in ons hart 
    Je stond altijd voor ons klaar 
    Lieve pa wat zullen wij je missen gaan.
    ---
    Geloof is: 
    het besef, 
    dat er meer is, dan ik zie; 
    dat er meer is, dan ik begrijpen kan; 
    dat er meer moet zijn, dan er is.
    ---
    We came to this world crying 
    with everybody around is smiling. 
    We leave this world smiling 
    with everybody around us crying.

    De strijd is gestreden
    jouw pijn is voorbij.
    Ik probeerde te helpen
    maar stond er zo machteloos bij.
    Je vechtlust was enorm,
    je werd alleen zo moe.
    Onze liefde is voor eeuwig
    in mijn hart neem ik je overal mee naar toe.
     
    Ik lig alleen maar stil…
    Ik weet alleen het Licht
    van wonder boven wonder.
    Ik weet alleen maar alles
    wat ik weten wil…
    ---
    Vele fijne herinneringen
    verzachten onze smart
    voorgoed uit ons midden
    maar altijd in ons hart.
    ---
    Je moeder blijft je moeder
    zo eigen en vertrouwd.
    Je wilt haar niet graag missen
    omdat je van haar houdt.
    Maar eens dan komt de dag
    dat je haar moet laten gaan.
    Je verstand zegt dat het goed is
    maar in je ogen blinkt een traan.

    Mijn tranen vallen op jouw koude handen 
    wanneer ik naar je kijk. 
    Telkens denk ik aan die handen 
    nooit meer binnen …. handbereik. 
    Dag, lieve ma.
    ---
    Opgewekt en zorgzaam, 
    nooit klagend, 
    altijd stil dragend.
    Moedig ging je door, steeds weer, 
    tot op het laatste moment, 
    je kon niet meer 
    ---
    Een steen (Bram Vermeulen)
    Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
    Het water gaat er anders dan voorheen. 
    De stroom van een rivier hou je niet tegen 
    Het water vindt er altijd een weg omheen 
    Misschien eens gevuld door sneeuw en regen 
    Neemt de rivier mijn kiezel met zich mee 
    Om ‘m dan glad en rond gesleten 
    te laten rusten in de luwte van de zee. 
    Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde 
    Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten 
    Ik lever het bewijs van mijn bestaan 
    Omdat door het verleggen van die ene steen 
    De stoom nooit meer dezelfde weg zal gaan. 
    Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde 
    Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten 
    Ik lever het bewijs van mijn bestaan 
    Omdat door het verleggen van die ene steen 
    De stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan

    De tijd sterft niet 
    Mijn tijd is nu verleden tijd 
    Kijk af en toe eens om 
    Ween niet, maar lach 
    Want de tijd is al zo kort
    ---
    O Heer, geef stem….
    O Heer, geef stem aan mijn verlangen,
    at naar U uitgaat dag en nacht.
    Ik hoor het ruischen Uwer gangen:
    ’k Weet U nabij, o Heer, ik Wacht!
    ---
    O, nu een lied om U te loven!
    O, nu een stem, die U behaagt!
    Die, met een geestdrift niet te dooven,
    Mijn liefd’in liedren tot U draagt!
    ---
    Ja, geef Gij stem aan dat verlangen,
    Dat van Uw naadren reeds geniet!
    ’t Is zaligheid van U t ’ontvangen.
    Zij ’t slechts de weelde van een leid!
    ---
    Ik had het leven lief 
    de mensen en de dieren 
    de zeeën en rivieren 
    de bergen en de dalen 
    de warme zonnestralen 
    en valt het doek dan dicht 
    nog even op het leven 
    een laatste glas geheven 
    ik had het leven lief

    En nu ik dood ga
    treur dan niet
    ik ben niet echt dood
    moet je weten.
    ’t Is maar stof dat ik achterliet
    Dood ben ik pas
    Als iedereen mij is vergeten.
    ---
    Onze weg voert niet over zacht gras,
    maar over een bospad vol stenen.
    Maar hij voert omhoog,
    Voorwaarts naar de zon.
    ---
    If tears coult built a starway
    And memories a lane
    I’d walk right up to heaven
    And bring you home again.
    ---
    Langzaam zie ik hen gaan
    Die ik nog bij mij had,
    De bocht om van het pad.
    Van goud doorschenen stof,
    Dan wordt het in het hof
    Nog stiller dan voorheen.
    De liefsten – één voor één.
    Ida Gerhardt

    Ik ben in jou: de liefde
    Ik ben voor jou: de ander
    Jij bent voor mij: de aarde
    Die ik liefheb
    Als geen ander
    ---
    Misschien is liefde voor een deel:
    Leren loslaten,
    Weten wanneer het tijd is
    Afscheid te nemen.
    Je niet door gevoelens laten belemmeren
    Om dat te doen
    Wat waarschijnlijk op de lange duur
    Het best is
    Voor degenen die ons lief zijn.
    ---
    Mij is de blomme een tale,
    Mij is het kruid beleefd.
    Mij groet het altemale
    Dat God geschapen heeft.
                     Guido Gezelle
    ---
    Zijn werk, zijn kracht, 
    Zijn interesse voor het leven, 
    Zijn moed zo sterk, 
    Hij heeft er alles voor gegeven.

     Als je ouder wordt en niet meer weet waar je bent
    Als je mensen ziet maar ze niet echt meer herkent
    Als je toch blijft strijden om bij ons te leven
    Dan hopen wij dat je nu de rust is gegeven.
    ---
    De gloed van de avond,
    het zonlicht verdwijnt,
    wij lopen nu allen
    in jouw licht dat schijnt.
    ---
    Stil ben je van ons heengegaan,
    Je hebt altijd voor ons klaargestaan.
    Geborgenheid en liefde heb je gegeven,
    Zo was je hele leven.
    Je was een schat voor ons allen,
    Je te moeten missen zal ons heel zwaar vallen.
    ---
    Denk niet het is maar om het even
    Dat je dit leven, leven mag
    Leef het leven door te leven
    Geniet het leven, iedere dag.
    ---
    Strooi uit mijn as
    voor alle winden,
    dat wat mijn lichaam was
    de weg kan vinden
    naar alles wat het eens beminde,
    naar wolk en zee
    en zich daarmee verbinden

    Elk afscheid is de geboorte
    van een herinnering
    ---
    Als leven lijden wordt
    is sterven een gewin.
    ---
    Sterven in vrede is:
    Met een gerust hart je ogen sluiten.
    ---
    Als je geen dromen meer hebt
    en geen speelse gedachten,
    is je leven voorbij.
    ---
    Hand in hand zijn wij gegaan
    tot aan de drempel.
    Moegestreden, maar omringd door onze liefde,
    ben je moedig en dapper van ons heengegaan.
    ---
    Ze zijn ons maar geleend
    de mensen en de dingen.
    Wat blijft zijn de mooie herinneringen.
    ---
    Sterven is terugvallen in Gods hand.
    ---
    Want altijd de scheiding. 
    Altijd weer begroeten, 
    Gedreven door verlangen en gemis, 
    Tot aan het uur van 't eindelijk ontmoeten, 
    Waar geen scheiding is.

    Zijn/haar ogen, oren en hart
    waren dag en nacht, jaar na jaar,
    gericht op het geluk van anderen.
    ---
    Ik zit en ik dacht
    Ik zit en ik wacht
    Nu ben ik het wachten moe
    En sluit met een glimlach mijn ogen toe.
    ---
    Maar de herinnering is warm,
    want sterft een mens,
    gedachtenis blijft leven
    in ons, altijd.
    ---
    Nu vader er niet meer is
    resteert alleen de herinnering
    maar die is zo geweldig dat hij daarin
    voor ons blijft leven.
    ---
    Zoveel gedaan
    Zoveel gegeven
    Zoveel gekregen
    Een bijzondere man/vrouw .....
    ---
    Hij/zij was er altijd
    voor iedereen
    met raad en daad
    nog zoveel te doen
    zoveel te geven
    nog niet klaar
    in dit leven.....

    Leef met de gedachte
    dat het begin geen einde is,
    maar het einde
    het begin van alles is.
            Michaela Esseveld-Bax
    ---
    Moeder zijn is alles geven
    Zorg en lijden
    Liefde en Leven.
    Moeder zijn is alles derven
    Alles .... en tevreden sterven.
    ---
    Hij hield van het leven
    Ondeugd was zijn/haar grootste deugd
    Zijn/haar levenslust eindeloos.
    ---
    Hij was voor ons:
    een kameraad en echtgenoot
    een vriend en vader
    een speelmakker en opa
    maar bovenal een goed en integer mens.
    ---
    Je gaf me je liefde bezorgdheid en trouw 
    Ik heb genoten van die jaren met jou. 
    Ik weet dat het jou ook goed heeft gedaan, 
    naar ik zal je missen bij het verder gaan.

    Heel bijzonder, heel gewoon
    Gewoon een heel bijzondere man/vrouw.
    ---
    De zon in het oosten gerezen,
    daalt in het westen neer.
    Er valt geen scheiding te vrezen
    de zon keert altijd weer.
    Als onder de sterren in het westen
    ons leven is volbracht,
    zegt ook het land in het oosten
    zijn kinderen goede nacht.
    ---
    'n Weg gaat altijd ergens naar toe,
    zelfs een doorlopende weg.
    En bij het laatste karrenspoor
    Eindigt de wereld nog niet.
    ---
    Als ik soms denk aan het land in de tropen
    waarin ik mijn jeugd heb doorgebracht
    dan gaat er diep in mijn hart iets open,
    dat op het licht van de zon heeft gewacht.
    Dan ben ik bij hen, die mij hebben omgeven,
    met de kleur en de stijl van het oosterse leven.
    Ik hoor de muziek van de gamelan
    en kijk weer terug op de slametan.

    Belangrijk is niet de weg die je gaat
    maar het spoor dat je achter laat.
    ---
    Je was een man van weinig woorden.
    Duidelijk herkenbaar voor degenen die bij je hoorden.
    Een man, vader, opa waarop je kon bouwen,
    met een woord waarop je kon vertrouwen.
    Achter je ligt een leven van werken en plicht
    en juist dát bepaalde in alles jouw gezicht.
    Zo bescheiden als je hebt geleefd
    zo bescheiden ben je ook gestorven.
    ---
    Wie voor zichzelf leeft, leeft maar half;
    hij/zij leefde voor anderen.
    ---
    Naar menselijke maat tekort,
    de jaren van zijn/haar leven,
    maar wat heeft hij/zij in weinig tijd
    ons mateloos veel gegeven.
    ---
    Het zijn kleine dingen die ik achterlaat
    voor mijn beminden.
    Grote dingen zijn voor iedereen.
    ---
    Er is een vaste wet in ons leven
    Als de ene deur voor ons sluit,
    gaat een ander open.

    Als ik dood ga, hoop ik 
    dat jij erbij bent 
    dat ik je aankijk 
    dat jij naar mij kijkt 
    dat ik je hand nog voelen kan. 
    Dan zal ik rustig doodgaan 
    Dan hoeft niemand verdrietig te zijn 
    Dan ben ik gelukkig.
    ---
    Mijn avond gaat vallen, het wordt kil om mij heen.
    Straks moet ik vallen en laat jullie alleen.
    Vergeving voor fouten en voor wat mis is gegaan
    Maar kom in mijn nacht dicht om mij staan.
    De tranen in mijn ogen doen niet zo zeer
    Als jullie mij troosten voor de laatste keer.
    ---
    't Verlies was er al voor het einde
    De rouw al eer het afscheid kwam,
    Toen die ellendige verwarring
    bezit van je gedachten nam.
    Wij voelden mee, je stil verdriet
    Nu rouwen wij, doch treuren niet.
    ---
    't Liefste wat ik heb bezeten,
    jaren de spil van mijn bestaan.
    Vraag mij niet dit te vergeten
    en gewoon weer door te gaan.

    De mensen van voorbij
    Zij worden niet vergeten
    De mensen van voorbij
    Zijn in een ander weten.
    Bij God mogen zij wonen
    Daar waar geen pijn kan komen.
    De mensen van voorbij
    Zijn in 't licht, zijn vrij.
    ---
    Hoe vruchteloos is het zoeken naar een zin
    Naar een zin die omschrijft wat wij nu voelen.
    Woorden zeggen niet wat wij bedoelen
    Bij zoiets zwaars als dit begin.
    ---
    Er zijn geen woorden voor een zieke
    van wie je weet hij/zij redt het niet.
    Je streelt zijn/haat wang, je ziet zijn/haar ogen,
    je bent bevangen door verdriet.
    Toch ben je dankbaar voor het einde
    dat na zoveel moedig strijden kwam,
    omdat het niet alleen zijn/haar leven
    maar ook zijn/haar lijden overnam.
    ---
    Wij vermoeden dat het daar fijn is.
    En als wij ongelijk hebben
    dan weten wij zeker dat jij
    er voor zorgt dat het er fijn wordt.

    Voorgoed uit ons midden
    maar niet uit ons hart.
    ---
    De wil was er nog, de kracht niet meer.
    ---
    Als tranen een trap kunnen bouwen 
    en herinneringen een brug 
    Dan klommen wij hoog naar de hemel 
    en nemen wij je gewoon mee terug. 
    ---
    Ik heb een gezicht van het verleden 
    en een gezicht van de toekomst. 
    En elke keer als ik in de spiegel kijk 
    schemert het gezicht van de toekomst.
    ---
    Als ik geroepen word om te gaan
    laat mij dan nog even blijven staan.
    Om nog éénmaal te kijken en te luisteren
    naar wat ik zo intens heb liefgehad.
    ---
    Achter je ligt een leven van werken en plicht
    en juist dat bepaalde in alles jouw gezicht.
    Flink was jij je hele leven,
    moedig ben je tot het einde gebleven.
    Flink wil je nu dat wij zullen zijn
    maar afscheid nemen van jou doet zo'n pijn.

    Ik denk aan je terug in stralende zon,
    hoe het was toen je alles nog kon.
    ---
    Een geest zo sterk als een beer,
    een lichaam uiteindelijk toch te teer.
    Een vrijheid niet te evenaren,
    een wilskracht niet te bedaren.
    een vechtlust niet te temmen.
    ---
    Het laatste beetje is nu op,
    veel was er te verduren.
    Het kaarsje is nu opgebrand.
    Voor wie het aangaat is 't niet erg.
    Zij heeft zich moegestreden.
    ---
    Achter de heuvels ligt een land
    waar alle mensen zingen.
    Je kan daar echter, naar men zegt,
    niet zomaar binnendringen.
    Men wordt er opgenomen in 't licht
    met liefdevolle handen,
    het is dan ook het zonnigste land
    van alle zonnige landen.
    ---
    Wat was je sterk en arbeidzaam
    Steeds heb je voor iedereen klaargestaan
    Flink was jij je hele leven
    Moedig ben je tot het eind gebleven
    Flink wil je nu dat wij zullen zijn
    Maar het afscheid nemen doet zo'n pijn

    En telkens zullen wij je tegenkomen.
    Zeg nooit: het is voorbij.
    Slechts je lichaam werd ons ontnomen,
    niet wie je was en ook niet wat je zei.
    ---
    Iedere moeder is uniek:
    Zij was dat heel speciaal
    ---
    De tijd sterft niet 
    Mijn tijd is nu verleden tijd 
    Kijk af en toe eens om 
    Ween niet, maar lach 
    Want de tijd is al zo kort.
    ---
    Veel mooie herinneringen
    verzachten ons verdriet.
    Voorgoed uit ons midden,
    voor altijd in ons hart.
    ---
    Laat het verleden los,
    droom niet over de toekomst,
    hecht niet aan het moment.
    Steek over naar de andere kan van de rivier
    waar leven en dood niet langer bestaan.
    ---
    Als je je voet op de andere oever zet
    En het blijkt de hemel te zijn
    Als je dan door een hand wordt aangeraakt
    En het blijkt een bekende hand te zijn
    Als je dan muziek hoort
    en het blijkt bevrijding te zijn
    Dan ben je niet heengegaan
    Maar naar huis gegaan.

    Twee woorden
    Wil en kracht.
    Aan het einde restte nog slechts de wil.
    Weg was de kracht.
    Rust in Zijn hand,
    Jouw taak is volbracht.
    ---
    Je was zo moe, je hebt je strijd gestreden.
    Al je zorgen en verdriet behoren nu tot het verleden.
    ---
    Waarom al dat vechten?
    Waarom al die pijn?
    Je wilde hier niet weg,
    je wilde bij ons zijn.
    De strijd was oneerlijk
    en geheel niet terecht.
    Je wilde nog graag verder,
    maar verloor dit gevecht.
    ---
    Het leven is als een bloem
    Op het eind gaat hij verwelken
    De herinnering aan de mooie bloem blijft
    En het zaadje door de wind meegenomen,
    zorgt dat de bloem elders weer tot leven komt.
    ---
    Langzaam vervagen herinneringen
    gleden gedachten weg
    en nam je afscheid van ons
    Nu nemen wij afscheid van jou.

    Draag mij door het diepe water,
    waar ik zelf niet meer kan staan.
    In uw armen ben ik veilig,
    wanneer U mij draagt,
    als ik niet verder kan gaan.
    ---
    En nu nog maar alleen 
    het lichaam los te laten - 
    de liefste en de kinderen te laten gaan 
    alleen nog maar het sterke licht 
    het rode, zuivere van de late zon 
    te zien, te volgen - en de weg te gaan. 
    Het werd, het was, het is gedaan.
    Vasalis
    ---
    Zwaar werden de dagen
    en lang duurde de nacht
    Hoe moeilijk is het vechten
    bij het ontbreken van kracht
    Maar ondanks je verlies
    van de strijd om het leven
    Heb je ons door jou steun en geloof
    een mooie nalatenschap gegeven.
    ---
    En als ik dood ben treur dan niet
    ik ben niet echt dood moet je weten
    het is mijn lichaam dat ik achter liet
    dood ben ik pas als jij me bent vergeten
    Bram Vermeulen

    Kussen is het eerste tere spel
    waar we 't grote leven mee begroeten.
    Kussen is het allerlaatste vaarwel
    van de mensen als ze sterven moeten.
    Alice Cahon
    ---
    Een mengeling van pijn en tranen
    slechts af en toe een sprankje hoop
    gedreven door een sterke wilskracht
    hoewel het onheil nader sloop.
    Je gedachtenis zal immer blijven
    te vroeg ben je van ons heengegaan
    we houden van je en zijn je dankbaar
    voor alles wat je hebt gedaan.
    ---
    We hielden innig van je
    echtheid en waarheid
    mens zonder franje
    ondanks alles ben je
    op zo'n verlies nooit voorbereid
    ---
    Midden in 't leven
    nog zoveel te geven
    ideeën en plannen te over
    in één keer voorbij
    voor ons was je een kei
    enig in zijn soort
    we zetten ons leven
    in jouw gedachten voort.

    We staan niet altijd stil
    bij het woord "samen"
    maar het is een groot gemis
    als "samen" uit je leven is
    ---
    Soms horen mensen duidelijk bij elkander 
    je kunt het zien - die twee dat is een paar 
    de een is wel de één, maar óók de ander 
    soms horen mensen zichtbaar bij elkaar.
    ---
    een geest zo sterk als een beer
    een lichaam uiteindelijk toch te teer
    een wijsheid niet te evenaren
    een wilskracht haast niet te bedaren
    een vechtlust bijna niet te temmen
    alleen iets bovenmenselijks kon dit remmen.
    ---
    als een bloem zo is 't leven
    't begin is teer en klein
    de één die bloeit uitbundig
    de ander geurt heel fijn
    sommige bloemen blijven lang
    weer anderen blijven even
    vraag niet bij welke bloem je hoort
    dat is 't geheim van 't leven

    Veel heb je ons gegeven,
    veel heb je voor ons betekend.
    Plotseling uit ons leven gedreven,
    blijf je in onze harten leven.
    ---
    Waarom zijn er zoveel vragen
    Waarom is er zoveel pijn
    Waarom zijn er zoveel dingen
    Die niet te begrijpen zijn.
    ---
    Groot was zijn/haar liefde.
    Groot is het verdriet.
    Prachtig zijn de vele mooie herinneringen.
    ---
    Voor mij is het niet erg meer.
    Daarvoor is het verleden.
    Wel voor jullie die ik achter liet
    Vaarwel en wees tevreden.
    ---
    Het is ons maar geleend,
    de vele mooie dingen.
    Ons onbetwistbaar eigendom
    zijn de herinneringen.

    Het is voorbij de dag is om
    Ik heb mijn taak gedaan
    Voorbij de ondergaande zon
    hoor ik mijn uur slaan
    Je ziet me bij een rotsblok
    in de schaduw op de grond
    Je vindt me in een sneeuwvlok
    die dwarrelt in het rond
    of wenk me in de stilte
    en luister nar de wind
    Je zult mij altijd horen
    in de rust die ik nu vind.
    ---
    Zwaar werden de dagen, 
    bang voor de nacht 
    Hoe moeilijk is het vechten bij het 
    ontbreken van kracht 
    Maar ondanks je verlies van de strijd om het leven 
    Zijn wij dankbaar dat je nu eindelijk 
    rust hebt gekregen.
    ---
    Hand in hand zijn wij gegaan
    tot aan de drempel.
    Moegestreden, maar omringd door onze liefde
    ben je moedig en dapper van ons heengegaan.

    Een vechter, zoals wij van je gewend waren
    tot op het laatste moment.
    Je was een man van weinig woorden,
    duidelijk herkenbaar voor degenen
    die bij je hoorden.
    Een man, vader en opa waar je op kon bouwen
    met een woord waarop je kon vertrouwen.
    Achter je ligt een leven van werken en plicht
    en juist dat bepaalde in alles jouw gezicht.
    Zo bescheiden ben je gestorven.
    ---
    Laat mij slapend op Uw wachten
    Ja dan slaap ik zo gerust
    Geef mij heilige gedchten
    en wees in de slaap mijn lust.
    "t Lichaam slaapt maar 't harte waakt
    daar het zich in U vermaakt.
    Laat mij stil bij Jezus wezen
    want dan heb ik niets te vrezen.
    ---
    Een leven vol arbeid
    van liefde en verdriet
    ik ging u hier verlaten
    treur om mijn heengaan niet.
    Ik ging niet naar de kerk
    geloofde wel in God
    heb gepoogd hier goed te leven
    zeker naar Zijn grootste gebod.
    Het is de naastenliefde
    denk daar in Godsnaam aan
    zij die dit eerlijk geven
    kunnen rustig sterven gaan.

    No matter how far away
    No matter how fat apart
    To us you will always stay
    For ever close in our hart
    ---
    Zijn/haar laatste woorden waren:
    "Het is goed zo"
    Moe, maar voldaan
    heeft hij/zij ons losgelaten.
    ---
    Is het leven niet mooi, maar 't gaat wel snel voorbij 
    als ik kijk naar foto's over vroeger van mij. 
    Ik ging reizen en wandelen overal heen 
    en kende geen moeheid, zo het scheen .......
    ---
    Wij weten niet wat komen gaat, 
    Wij tasten in de toekomst 
    Bang voor wat ons overkomen kan. 
    U houdt ons vast, 
    U richt ons op 
    Als wij struikelen en vallen 
    U weet een weg 
    Altijd.
    ---
    Zover we konden zijn we met je gegaan.
    De laatste fase moest je alleen doorstaan.
    Moeder, je was een schat voor ons allen.
    Je te moeten missen zal ons zwaar vallen.
    Diep trots zijn we zo'n moeder te hebben gehad.
    Je blijft altijd bij ons, diep in ons hart.

    Zijn stoel is leeg
    Zijn stem is stil
    Wie hem heeft gekend
    weet wat dat zeggen wil
    ---
    Je hebt iemand nodig 
    stil en oprecht 
    die als het erop aankomt 
    voor je bidt of voor je vecht. 
    Pas als je iemand hebt 
    die met je lacht en met je grient, 
    dan pas kan je zeggen 
    ik heb heb vriend. 
    Toon Hermans
    ---
    Je bent niet dood maar ach, ik zal je missen 
    zoals een mens de meest geliefde mist. 
    De jaren van geluk zijn nooit meer uit te wissen 
    en ik geloof: "God heeft Zich niet vergist....." 
    ---
    Flink was je je hele leven,
    tot het einde moedig gebleven.
    Flink wil je dat ook wij zullen zijn
    maar het afscheid doet zo'n pijn.

    Zij zag het leven in vrolijk licht 
    zij was de zon, een bloem, een vriendelijk gezicht. 
    Zij deelde ons haar geluk hier op aarde, 
    zij hecht aan het leven zoveel waarde. 
    Nu is zij van ons heengegaan, 
    maar laat ons niet met lege handen staan. 
    Haar lach en blijdschap zullen verder leven, 
    Mam, bedankt voor alles wat je hebt gegeven.
    ---
    Nu moet ik verder zonder jou.
    Jouw stem zal ik nooit meer horen,
    nooit meer je arm om mij heen.
    Ik voel mij zo hopeloos alleen.
    De mooiste herinnering zal zijn
    ons leven samen ...dat was fijn.
    ---
    Nu heb je vrede, je ogen zijn geloken
    onze sterke draad zal nooit worden verbroken.
    ---
    Langzaam zie ik hen gaan
    die ik nog bij mij had,
    de bocht om van het pad.
    Wat gouddoorschenen stof
    dan wordt hen in het hof
    nog stiller dan voorheen.
    De liefsten, Eén voor één.

    O God, ons loflied rijze omhoog,
    Uw licht omstraalt de hemelboog.
    Zo love de aard Uw heerlijkheid
    Van nu aan tot in eeuwigheid.
    ---
    Een reiziger die de avonturen
    niet uit de weg ging
    en daardoor de jongen bleef
    die hij altijd was.
    ---
    En nu nog maar alleen
    het lichaam los te laten -
    de liefste en de kinderen te laten gaan
    alleen nog maar het sterke licht
    het rode, zuivere van de late zon
    te zien, te volgen - en de weg te gaan.
    Het werd, het was, het is gedaan.
                                M. Vasalis
    ---
    Een hoge kreet trekt scherp zijn zilvervoor.
    Dan gaat de vogel in de nacht teloor.
    Ik ben ontwaakt. Gij hebt mioj opgeroepen.
    En ademloos volg ik uw lichtend spoor.
    ---
    Je zag ons niet meer
    maar wij zagen jou
    Je voelde ons niet meer
    maar wij voelden jou
    Hoe jij  zo mooi
    bij ons lag
    Vergeten wij nooit
    al was het slechts één dag.

    En nu is het einde in zicht
    nu ben ik bang, hoe zal het zijn?
    nu wordt ik bescheiden en zo klein
    blijf duisternis of wordt het licht?
    Toen hoorde ik een stem: o mens
    ik ben je immers voorgegaan
    je komt daar niet alleen te staan
    bij het overschrijden van die grens.
    ---
    Strooi uit mijn as 
    voor alle winden. 
    Dat wat mijn lichaam was 
    de weg kan vinden, naar alles 
    wat het eens beminden, 
    naar wolk en zee 
    en zich daarmee verbinden.
    ---
    Zij hield zó van het leven
    Zij had nog zoveel te geven
    Zij wrong zich in alle bochten
    Heeft tot het uiterste gevochten
    Rust nu maar uit, lieve ....
    Je hebt je strijd gestreden
    In een wereld zonder pijn
    Hopen wij dat je gelukkig zult zijn
    In onze herinnering zul je altijd blijven leven
    Jij die zoveel van jezelf hebt gegeven.

    De bomen komen uit de grond
    en uit hun stam de twijgen
    en ied'reen vindt het heel gewoon
    dat zij weer bladeren krijgen.
    We zien ze vallen op de grond
    en dan opnieuw weer groeien
    zo heeft de aarde ons geleerd
    dat àl wat sterft zal bloeien.
    ---
    Stil ben je van ons heengegaan
    Je hebt altijd voor ons klaargestaan
    Geborgenheid en liefde heb je ons gegeven
    Zo was je hele leven
    Je was een schat voor ons allen
    Je te moeten missen zal ons heel zwaar vallen.
    ---
    Zijn/haar lichaam heeft verloren
    Zijn/haar liefde heeft gewonnen
    Zijn/haar levenskracht was overweldigend
    Wij zullen hem,/haar nooit vergeten.
    ---
    Een nieuw begin,
    Alleen maar licht en liefde
    En geen zorgen,
    Een mooie reis.
    ---
    Er is niets dat moeilijker is
    Dan de dingen te wensen en
    Te aanvaarden zoals ze zijn.
    Wij ragen allemaal “Waarom?”
    Het antwoord verstilt
    Daar geen antwoord is.

    Wie zich bewust is van de onbestendigheid en zich
    Tevens realiseert, dat het bestaan van de mens
    Enorme mogelijkheden biedt, die beseft dat hij
    Geen tijd te verliezen heeft.
    ---
    Langzaam ben je van ons weggegleden, 
    elke dag een beetje meer. 
    Telkens werd je weer iets ontnomen, 
    de papa/mama van vroeger was je niet meer. 
    Wij zagen heel goed je stille verdriet 
    maar helpen konden wij je niet. 
    Het is een gemis, een stille pijn, 
    dat je nooit meer bij ons zult zijn.
    ---
    Ons moedertje-lief is niet meer.
    Haar geest was nog helder,
    Maar haar lichaam kon niet meer.
    ---
    He was my North, my South, my West
    My working week and my Sunday rest
    My noon, my midnight, my talk, my song
    I thought that it would last forever
    I was wrong